De Gelderlander, 24-10-2011
Door Willem van Koppenhagen
Gezien: zondagmiddag in het Musiater te Zevenaar.
Nog te zien: op diverse locaties.
Hinze reist in bijzondere muziekwereld
‘Van Tibet tot Tanger’, voorstelling van dwarsfluitist Chris Hinze.
Chris Hinze geeft zijn publiek een kijkje in de keuken, zoals hij het zelf zegt. Zijn ‘multimedia soloperfomance’ toont de resultaten van zijn inspirerende reizen. Hij voegt allerlei elementen samen tot een nieuw werk, waarbij hij zich vaak laat begeleiden door lokale ensembles of solisten en zich ook door hen laat beïnvloeden in de keuze van zijn composities. De resultaten zijn telkens heel kleurrijk, veelal bescheiden, maar telkens inzicht biedend in andere cultuurelementen. Hij neemt zijn publiek heel integer mee op de reis, die zijn compositie heeft gemaakt, alvorens een compositie te zijn. Hij voerde zondagmiddag zijn publiek naar Ibiza, Marokko, Namibië en bijvoorbeeld de Cookeilanden, maar ook naar Curaçao, Kaapstad, Jamaica, India en Bali. Schitterend is steeds de synthese tussen beeld en muziek, tussen bijdragen van anderen en hetgeen Hinze muzikaal aandraagt. Vrijwel overal valt op, met welk een muzikale behoedzaamheid Hinze die culturen en religies benadert. Nergens ontstaat een muzikale overdaad, die de authenticiteit van de materie overlast aan doet. Het is werkelijk indrukwekkend te horen hoe Hinze die elementen steeds in een prachtige balans weet te brengen. En altijd heel herkenbaar vertolkt in de stijlvoering, die hij zich eigen heeft gemaakt. Schitterend is het stuk Khaveri, maar ook Every living being of de ode aan Mr. Goenka. De beelden geven een indringende kijk in de wereld van allerlei mensen, soms in hun dagelijkse hoedanigheden, dan weer bij bijzondere rituelen. Die ingrediënten vormen vaak de uitgangspunten voor zijn bijdragen en composities. Ook zijn Mazurka Erotica is hier en daar soms van een bijna verstillende zinnelijkheid. Het werk ter nagedachtenis aan Peter Tosh getuigt evenzeer van muzikale verdieping en klinkt ook prachtig. Voor zijn werk over Bali koos hij een lokaal kinderliedje als basis voor het werk, waarbij zijn fluit in mysterieuze spanning de culturele kleuren van het eiland weet te schilderen. Hinze blijkt een meester in het ‘vertalen’ van cultuurkleuren naar een muzikaal palet van uitzonderlijk niveau. Een must voor iedereen die muziek in een nog grotere context wil ondervinden.
|